Οι περισσότεροι από εμάς σίγουρα έχουμε κάποιες συνήθειες οι οποίες μας βασανίζουν και τις οποίες θα θέλαμε να αλλάξουμε. Το κάπνισμα, η διατροφή μας, η έλλειψη άσκησης μειώνουν την αυτοπεποίθηση μας όχι μόνο λόγω του ότι επηρεάζουν αρνητικά τη φυσική μας κατάσταση αλλά και λόγω του ότι διαρκώς μας υπενθυμίζουν την αδυναμία του πνεύματός μας. Και για κάποιο λόγο, τις περισσότερες φορές, η προσπάθεια να χαλιναγωγήσουμε τη ροπή μας προς την προσωρινή απόλαυση αποβαίνει μάταια και…προσωρινή. Τσιγάρα, ποτά, γλυκά και τηγανιτές απολαύσεις παρελαύνουν μπροστά μας και εμείς ανήμποροι ενδίδουμε αντιμετωπίζοντας τις συνέπειες και τις ενοχές μας.
Ένας από τους κύριους λόγους για την αδυναμία μας να αυτοπειθαρχηθούμε είναι το ότι διαρκώς νιώθουμε πως πράγματα και καταστάσεις μας επιβάλλονται. Η οικογένεια μας επιβάλλει τις υποχρεώσεις, η δουλειά το ωράριο, το παιδί μας τον ύπνο και τη διασκέδαση (ή μάλλον την έλλειψη αυτών). Φανταστείτε για παράδειγμα μια μητέρα η οποία μετά από μια ατελείωτη μέρα στο γραφείο και αφού έχει βοηθήσει τα παιδιά με τα μαθήματα, καλείται όχι μόνο να απαρνηθεί ένα απολαυστικό γλυκό αλλά και να πάει στο γυμναστήριο. Ή έναν επιχειρηματία ό οποίος κλείνοντας τη 16ωρη μέρα του με ένα γεύμα εργασίας δε θα πιει ένα ποτήρι ουίσκι ή δε θα ανάψει ένα τσιγάρο σε περίπτωση που είναι καπνιστής. Η ανάγκη του ανθρώπου για φυσική απόλαυση είναι κάτι το οποίο δύσκολα χαλιναγωγείτε.
Ένας τρόπος να αποκτήσουμε κάποιο σχετικό έλεγχο απέναντι στους πειρασμούς μας είναι το να καθορίσουμε την παρουσία τους. Δηλαδή το να αποφασίσουμε πόσο και πότε θα ενδίδουμε. Έτσι, και ανάλογα με τις ανάγκες του οργανισμού μας μπορούμε να διαλέξουμε το ανώτατο όριο καταχρήσεων που δικαιούμαστε ανά εβδομάδα και να τις μοιράσουμε σε μία ανά ημέρα. Για παράδειγμα θα μπορούσαμε την πρώτη μέρα να δικαιούμαστε ένα γλυκό, τη δεύτερη να μη γυμναστούμε, την τρίτη να πιούμε ένα ποτό και ούτω καθεξής. Με αυτό τον τρόπο όχι μόνο θα έχουμε συμβάλλει στην βελτίωση της υγείας μας αλλά και θα έχουμε επιπλέον αποκτήσει έλεγχο σε έναν τομέα της ζωής μας.
Ένας από τους κύριους λόγους για την αδυναμία μας να αυτοπειθαρχηθούμε είναι το ότι διαρκώς νιώθουμε πως πράγματα και καταστάσεις μας επιβάλλονται. Η οικογένεια μας επιβάλλει τις υποχρεώσεις, η δουλειά το ωράριο, το παιδί μας τον ύπνο και τη διασκέδαση (ή μάλλον την έλλειψη αυτών). Φανταστείτε για παράδειγμα μια μητέρα η οποία μετά από μια ατελείωτη μέρα στο γραφείο και αφού έχει βοηθήσει τα παιδιά με τα μαθήματα, καλείται όχι μόνο να απαρνηθεί ένα απολαυστικό γλυκό αλλά και να πάει στο γυμναστήριο. Ή έναν επιχειρηματία ό οποίος κλείνοντας τη 16ωρη μέρα του με ένα γεύμα εργασίας δε θα πιει ένα ποτήρι ουίσκι ή δε θα ανάψει ένα τσιγάρο σε περίπτωση που είναι καπνιστής. Η ανάγκη του ανθρώπου για φυσική απόλαυση είναι κάτι το οποίο δύσκολα χαλιναγωγείτε.
Ένας τρόπος να αποκτήσουμε κάποιο σχετικό έλεγχο απέναντι στους πειρασμούς μας είναι το να καθορίσουμε την παρουσία τους. Δηλαδή το να αποφασίσουμε πόσο και πότε θα ενδίδουμε. Έτσι, και ανάλογα με τις ανάγκες του οργανισμού μας μπορούμε να διαλέξουμε το ανώτατο όριο καταχρήσεων που δικαιούμαστε ανά εβδομάδα και να τις μοιράσουμε σε μία ανά ημέρα. Για παράδειγμα θα μπορούσαμε την πρώτη μέρα να δικαιούμαστε ένα γλυκό, τη δεύτερη να μη γυμναστούμε, την τρίτη να πιούμε ένα ποτό και ούτω καθεξής. Με αυτό τον τρόπο όχι μόνο θα έχουμε συμβάλλει στην βελτίωση της υγείας μας αλλά και θα έχουμε επιπλέον αποκτήσει έλεγχο σε έναν τομέα της ζωής μας.
Βασίλης Αντωνάς(Εφημερίδα Κηφισιά 2007)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου